ناگفته ها

گذری بر زشتی ها و زیبایی های پنهان

ناگفته ها

گذری بر زشتی ها و زیبایی های پنهان

پیتزا داوود و خاطره هاش!

به نظر من، یکی از قشنگترین دوران زندگی هر شخصی، دوران دوستی و به عبارتی قبل از ازدواجه که وقت برای گشتن و تفریح زیاده و هر شب هر شب با طرفشون میره بیرون و تا میتونه پول خرج می کنه: بستنی، پیتزا، بلال، دربند، کباب، سینما، پفک و ..... خلاصه چشم که به هم میزنی می بینی حقوق یک ماه رو دادی به این خرت و پرت ها. ولی خودمونیم اگه خرج نکنی بعدش پشیمون می شی چون تمام لذت این دوران به همین چیزهاست.

 در دوران دوستی ما هم چند جا واقعا برامون موندگار شد و هنوزم که هنوزه مشتری اونها هستیم.

اولیش "ویتامینه علی بابا" ست که توی خیابون شاپوره و فقط معجون و شیر نارگیل می ده. وقتی تخم مرغ و شیر و نارگیل و خرما و موز و ... رو قاطی می کنه، مخلوط کن رو برمیداره و از فاصله یک متری میریزه توی لیوان ها!!! باور نکردنیه... . باید برید ببینید! قیمتش هم انصافا از تمام ویتامینه های فردوس و توچال و ... پایین تره. فقط 500 تومان!

دومیش "پیتزا داود"ه که در خیابون نوفلوشاتو، توی یک کوچه باریک بغل بیمارستان لولاگر واقع شده.

اولین بار که فرشته گفت بریم اونجا، من از دم درش برگشتم. یک مغازه کوچک با 2 تا میز و 4 تا صندلی !!! دفعه بعد بالاخره راضی شدم و تازه فهمیدم که چرا آقا داود این قدر مشهوره!! به محض ورود برای شما روی کاغذ آلومینیومی کالباس خرد شده با فلفل سبز میریزه میگه اینو فعلن بخور تا پیتزات آماده شه! اگه خوردی و پیتزات آماده نشده باز هم میده!!! تنورش هنوز قدیمیه و تمام در و دیوارش پر تسبیح و عکس اماماست. ما که هروقت رفتیم بهمون اسکناس 10 تومانی که روش مهر زده بود داد. البته همه پیتزاهاش یک مدله و توش یک مدل کالباسه، برای همین خیلی لازم نیست وسواس به خرج بدی. همشونو هم با آب گوجه درست می کنه! من از اون زمان بود که به آویشن علاقه مند شدم. آخه روی تمام پیتزاهاش آویشن میریزه.

فرشته تعریف می کنه که دوران دبیرستان با هفت هشت تا از دوستاش میرفتن اونجا و یک پیتزا سفارش می دادن. اونوقت اونقدر کالباس می خوردن که سیر می شدن!! فقط اینم بگم که ساعت 7 شب نشده تعطیل می کنه!

 سومیش هم "طباخی فرشته" بالای چهار راه پارک وی هست که البته بهتره بگم بود! چون تعطیلش کردن. ماه رمضون اصلا جای سوزن انداختن نبود. اگه خیلی برای کله پاچه مشتاقین می تونین از گزینه دیگه، یعنی انتهای تخت طاووس در شریعتی استفاده کنین.

 و اما چهارمیش که هم گردشه و هم خوردن، "غرفه های صنایع دستی پارک لاله" است که بغل موزه فرش واقع شده. آش رشته و سمبوسه هاش واقعا محشره، اون هم با سس فلفلی. البته شاید فضای این پارکه که حال و هوای آدمو عوض می کنه.

 

شاید جاهای شیک دیگه ای هم باشه، مثل آبمیوه توچال، پیتزا در ب در، آب انار ستارخان و خلاصه خیلی چیزها که در خوب بودنش شکی نیست. ولی برای ما واقعا این ها خاطره است!!

نظرات 6 + ارسال نظر
حسام سه‌شنبه 3 مهر 1386 ساعت 12:42 ب.ظ http://hessamm.blogsky.com

حالا می فهمم چرا از وقتی با فرشته دوست شدی وزنت دو سه برابر شد!!!

ازکجا معلوم؟ شاید نصف این اضافه وزن مال قبل از دوستیمون باشه!!

هادی سه‌شنبه 3 مهر 1386 ساعت 02:15 ب.ظ

بابا ایول خاطره.

حسام سه‌شنبه 3 مهر 1386 ساعت 05:15 ب.ظ http://hessamm.blogsky.com

نه بابا قبل از دوستی با فرشته مثل خودکار لاغر بودی. منکه هر روز می دیدمت متاسفانه!

فرشته چهارشنبه 4 مهر 1386 ساعت 03:12 ب.ظ http://freshblog.blogsky.com

یادت رفت بگی یک دونگ مغازه آقا داوود به نام حضرت ابولفضل است و ۱۰ درصد از درآمدش رو هم برای حضرت خرج میکنه.

مینو دوشنبه 7 آبان 1386 ساعت 11:02 ق.ظ

خیلی جای جالبی. ما هم یه مدتی که عضو باشگاه حیدرنیا بودیم. مشتریش بودیم.

پس بچه محلیم...

دوست شنبه 9 بهمن 1389 ساعت 07:00 ب.ظ

اینم یادت رفت که هر گدا یا بالاخره گشنه ای که از دم در رد میشه یه پیتزا مجانی بهش میده میگه گشنه نمونه

انصافا تو این روزگار این آدم ها خیلی نادر هستن.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد