دهه فجر

همه کسانی که هم سن و سال من هستند خوب به یاد میارند که در دوران دبستان و راهنمایی، دهه فجر علیرغم تمام تعطیلی های خوشایندش، تبدیل به دهه زجر شده بود. آخه هیچ برنامه مشخصی برای ما بچه ها وجود نداشت. توی مدرسه که همش کاغذهای رنگی به نخ می کشیدیم، روزنامه دیواری می ساختیم و خلاصه هر جور بود از کلاس در میرفتیم. خونه هم که می اومدیم، آخر خوشحالی و شادیمون شده بود برنامه چاق و لاغر با اجرای عمو قناد. یادتون میاد یک ژیان داشتن، اسمش قرقی بود... وقتی هم میخواست حرف بزنه، چراغاش خاموش روشن می شد... خداییش چقدر بدبخت بودیم!!! دوران خوش بچگیمون به چی گذشت.

اما حالا چی؟ زمین تا آسمون همه چی عوض شده... تمام چیزهایی که ممنوع بود الان داره پخش می شه. نه برای بزرگترها، بلکه برای بچه ها هم همینطور...عمو پورنگ با امیر محمد که یک برنامه دو منظوره هم برای بزرگترها (مثل خودم) و هم برای بچه هاست با ظرافت هر چه تمامتر مفاهیم مورد نیاز رو در ذهن بچه ها حک می کنه. به نظر من فوق العاده است. این یک هوشیاری تمام عیار سیاسیه. این که بفهمی چه وقت باید چی بگی و چه کار کنی! و بهترین وقت همین دهه فجره!

حسام چند وقت پیش توی وبلاگش یک مطلب در مورد فضا پیمای ایران نوشته بود و از دید اون این یک بازی بود و ما هم اونقدر ساده که باور میکنیم یک شبه این همه چیز ساخته شده. اما من کاملا با این نظریه مخالفم. خیلی طبیعیه که برای کشوری مثل ایران رفتن به فضا مهم تر از آسایش ملتش باشه. یا این که انرژی هسته ای بر ترافیک اولویت داشته باشه. می دونید که اولین کشوری که به فضا رفت، روسیه بود. در حالی که مردم اون در بدترین وضعیت بودن. اما مهم نبود... روسیه کلاشینکف و میگ ساخت! و سال ها به ایران فروخت. بدون توجه به این که دولت کمونیستی اون ها مردم رو به فلاکت نشونده بود.

می خوام بگم که تازه تازه کشور ما داره می فهمه چه کار کنه... چند سال اول که انقلاب بود و هر کی هر کی. فقط تلاش می کردن تا قوانین جدید رو جا بندازن... بعدش هم جنگ شروع شد.... 8 سال!!! هر چی از قبل مونده بود نابود شد. کسی هم وقت نداشت که به سیاست فکر کنه. همه تو فکر احتکار و کوپن فروشی بودن. همه در این فکر بودن که اگه غفلت کنن، عراق میاد تو کشور و پدر مون رو در میاره.(شاید یک روزی در مورد اون هایی که جونشون رو بخاطر کشور دادن نوشتم). جنگ هم که تمام شد، همه به فکر بستن بار خودشون بودن. اما حالا چی؟ شاید تا چند سال پیش خانواده پهلوی فکر می کردن که یکروزی بر می گردن. اما شک ندارم که الان می دونن که این فقط یک خیاله. برای هر حمله اون ها یک حمله متقابل از طرف دولت ما بوده! کاری به خوب و بد بودن طرفین ندارم. به نظر من در تمام مدتی که من و امثال شما مشغول سر و کله زدن با ترافیک و دود و گرونی و ... بودیم در جای دیگری از این کشور بودجه های عظیمی صرف این تحقیقات شده. مهم هم نیست که با دانش فنی چه کشور دیگه ای. مهم اینه که به اون چیزی که می خوای دست پیدا کنی!

بشینید حساب کنید: انرژی هسته ای، نانو تکنولوژی، سلولهای بنیادین، هوافضا، ساخت انواع سلاح و ده ها دستاورد دیگه. به نظر شما توی منطقه کی قوی تره؟؟ ما یا امارات متحده با همه دارایی هاش...ما یا اسراییل با همه قدرت جهانیش؟

ختم کلام این که واقعا "باید چشم ها را شست، جور دیگر دید". به میوه شب عید و سهمیه بنزین نوروزی و طرح لباس و تعویض پلاک و .... فکر نکنین. اگه یکروز از خواب بلند شدید و دیدید مثلا نون کوپنی شده، فورا قاط نزنید و داد بیداد کنید. یک کم صبر کنید... تا چند وقت بعدش صداش در میاد که فلان تکنولوژی رو هم بدست آوردیم!!!